Dinsdag 18 januari

Vanmorgen hadden we een slechte start. Beiden hoofdpijn, ik van de aangezichtspijn en Paul van het laatste biertje? Zoveel had hij nou ook weer niet op…5 fief…. Enfin, even ontbeten en toen nog even een uurtje terug naar bed. Vandaag gingen we dus laat skiën.

Het zou een bewolkte dag zijn, maar niets was minder waar. Volop zon en heerlijk ski weer. Vandaag maar eens kijken hoever we komen richting Wagrain – door 2 dalen skiën. Eerst de skies ophalen bij het dalstation en toen met de gondel naar het bergstation. Toen een ieniemini stukje skiën naar de volgende gondel die ons naar de bergtop zou brengen. Daarvandaan om de berg heen en hop richting het dal en skiën naar de verste lift. PFFF wel een dingetje, want de berg was nu niet zo lekker glad als andere dagen. Veel hopen….en dan moet ik heel hard werken om te blijven skiën en mijn angst te bedwingen. Anders ga ik weer achterover hangen en krijg kramp in mijn voeten, kuiten, bovenbenen….dus zodra ik dat maar voelde…HOP voorin de schoenen hangen en relaxed grotere bochten maken. Aan alle kanten werd ik voorbij gezoefd door o.a. Paul en heel veel andere skiërs. Boeiend!!! Ik doe lekker mijn ding   

De verste lift in het dal bracht ons naar de top van de berg, waar we aan de andere kant van de berg omlaag gingen. De bergen waren daar nog hoger leek het wel, dus de berghelling was niet breed genoeg voor mijn bochten whahahahaha. Geintje, het ging best, maar stukje voor stukje daalde ik af richting het dal en de volgende lift. Bij de liften staan netten met -slow-…Paul kon even het bochtje niet maken en hing in het net…hihihihi. Gelukkig niks aan de hand, dus verder naar de lift richting de Grafenberg. Daar staat altijd een opgeblazen sneeuwpop en moet er altijd gekluund worden, dus de armspieren werden ook getraind…

Vandaar over de ‘autobaan’ richting de kippentent. Vroeger was het een kippentent, want daar stonden ovens met draaispitten met kippen te braden en aten de meesten daar gebraden kip. Helaas staan de ovens er niet meer en is de tent 4x zo groot en modern geworden, maar voor ons blijft het de kippentent. Enfin, daar hebben we een schiwasser gedronken en daarna afgedaald tot halverwege de berghelling richting de G-link. Bij de G-Link is ook een lift die weer omhoog gaat richting de Grafenberg. Dus die namen we om weer richting Sankt Johann te gaan. Boven op de berg moesten we weer klunen om naar de lift aan de andere kant van het dal te komen en daarna?????

OMG….vaart houden en dwars over de piste richting de andere kant van het dal…ik ben toch al zo’n held met snelheid…..En dan dwars over een piste waar de skiërs van boven komen….ik voelde me Max Verstappen op skies whahahahaha Natuurlijk voel ik dat ik HEEL HARD ga, maar werd volop ingehaald en Paul stond me halverwege op te wachten…waar bleef die slak hihihihihi Maarrrr zonder extra prikwerk haalde ik de lift aan de andere kant van het dal en daar ging het om. Daarna in de lift naar de Sontagskogel en het voelde weer als thuiskomen. Dit dal is bekend terrein voor me, maar ook daar lagen weer heel veel hopen sneeuw en moest ik er heel veel doorsnijden om grote bochten te maken. In het dal namen we de lift naar ‘ onze’  kant van de berg en ben ik die afgedaald tot aan het gondelstation en lekker met de gondel naar beneden gegaan. Ik had me alweer genoeg getergd. Paul deed natuurlijk de dal afdaling en was eerder dan ik beneden. De skies in de stalling gezet, schoenen aan en door naar Claudia. 

Die wist ons te vertellen dat er verse sneeuw gevallen was nadat de pistebully gereden had. Deze verse sneeuw zorgde voor de hopen die er lagen. Morgen zou het weer een super strak sneeuwvlak zijn, maar donderdag en vrijdag komt er volop sneeuw. Hopen zij….ze hebben sinds eind november geen goede sneeuwdagen gehad. Af en toe een beetje, maar geen bergen sneeuw. Van mij mag het dit weekend gaan sneeuwen 

Vanavond bij de Butz eten en morgen bij Helmut in het dorp. We zitten op de helft van onze vakantie….een week is ook zo voorbij….