Maandag 17 januari

Vanmorgen weer heerlijk ontbeten en op het gemak naar de lift voor onze 2e ski dag. Het weer is vandaag heel anders dan gisteren. Donkere wolken jagen over de bergen met af en toe een sprankje zon. We gaan zien wat de dag ons gaat brengen, gelukkig sneeuwt het niet.

Eerst met de gondel naar het 1e station en daar vandaan naar de gondel skiën die ons dan weer naar een hoger bergstation brengt. Het was weer even gevoel krijgen en concentratie – ontspan, naar voren hangen en relaxte bochtjes maken. En ik begon weer te genieten van het skiën. Natuurlijk had ik het gevoel dat ik wel 80 km pu ging, maar ik werd door iedereen voorbij gesuisd whahahahaha Lekker laten gaan, ik kom er wel 

Eenmaal op het hoogste bergstation, zijn we om de berg geskied en naar de andere kant van de berg gegaan. Daar hebben we een aantal easy afdalingen gedaan, voordat ik me aan de steilere afdaling waagde….tenslotte is voor mij blauw…zwart genoeg. En die steilere afdaling is rood…diep donker zwart voor mij dus 

We merkten op de makkelijkere afdelingen dat de wind wel heftig was, want het sneeuw stoof op sommige plekken behoorlijk op, maar ach…dat hoort bij wintersport. Maar aan de andere kant van het dal – de steilere helling dus – stond nog meer wind. Dat was wel makkelijker afdalen, want de wind remde me. Die was daar dus echt wel heftig, maar ik ben een bikkel en hield mijn cadans okidoki. In het dal kozen voor de lift die ons naar de andere kant van de berg zou brengen en zijn we aan die kant naar de Buchauhütte geskied voor een welverdiende mok choco mit Sahne. Heerlijk hoor! Even de inwendige mens verwarmen.

Nadat we ook nog een terrine soep naar binnen hadden gewerkt, zijn we begonnen aan de dal afdaling. Voor mij normaal gesproken een ‘ dingetje’ omdat 2 delen van de afdaling zwaar zijn voor deze skiër, maar omdat het nu zo waanzinnig rustig is op de pistes en daardoor weinig sneeuwhopen wilde ik het wel wagen. Het ging echt super goed, dus eenmaal beneden, wilde ik nog een keer de dal afdaling doen. Halverwege een piste kwamen ineens mensen uit het bos vandaan geskied. Schrok me rot en liet een mooie Hollandse knoop vallen. Nee, bleken het bekenden van ons te zijn die ons inhaalden op de piste…….

Ik was toch al van plan om na de afdaling te stoppen, dus zijn we gezamenlijk verder afgedaald en zijn de mannen verder gegaan om nog wat afdalingen te doen. Ik ben lekker aan een wijntje gegaan en e.e.a. via de whatsapp regelen. Want mantelzorg gaat ook door tijdens de vakantie. Vanmorgen, tijdens het ontbijt, was ik nog gebeld door het bedrijf dat de scootmobiel voor mijn moeder moet aanmeten. We zijn al sinds juni 2021 bezig met de aanvraag en de communicatie tussen ons en de WMO loopt stroef. Maar er lijkt nu schot in de zaak te komen – hopelijk…..

Enfin, de mannen strandden op een gegeven moment bij een van de liften, want die ging niet meer. Vanwege de wind werden de liften stilgezet….dus regelden zij een ritje met een sneeuwscooter om een laatste schnaps te halen bij de Buchauhütte…jajaja

Gelukkig waren ze voor het donker werd weer beneden en hebben we de dag afgesloten met een gezamenlijk diner bij de Butz & Stingl. Dat was super gezellig, maar bij mij ging ineens het licht uit en vertrokken we stel op sprong uit het restaurant. Deze dag teveel prikkels gehad en kreeg een soort van kortsluiting. Het gaat super goed met me, maar er zijn nog steeds grenzen aan de prikkels die ik aan kan op 1 dag.

Ben trouwens super trots op Paul, want die heeft vandaag voor het eerst sinds jaren geskied zonder kniebrace. Die had hij vanwege zijn knie voor de operatie en na de operatie bleef hij de brace gebruiken voor extra steun. Maar vandaag is gebleken dat hij ook zonder kan en pijnloos skiën. TROTS op mijn mannetje!!!