Woensdag 30 juni - Hüttschlag

De dag start frisser dan normaal, maar wel droog. Dus hop een truitje aan en lekker buiten ontbijten. Na het ontbijt meteen de ontbijtrommel opruimen, douchen en op pad.

Vandaag gaan we op aanraden van Claudia naar Hüttschlag, dat is vanaf ons vakantieadres alleen maar rechtdoor rijden totdat de weg ophoudt. En natuurlijk is de weg niet recht, maar met heel veel bochten. Het voelt als aan het eind van de wereld.....

Daar de auto geparkeerd en de wandelschoenen aan want volgens Claudia was dit een vrij vlakke weg…jajaja. Toch maar de wandelstokken mee, want je weet maar nooit. Alhoewel we zat ‘oudjes’ zagen wandelen en jongeren met hun kids. De wandeltocht duurt volgens het bordje 40 minuten en dan zijn we bij de Ötzlsee Ook dit meertje wordt gevoed door vele watervalletjes die je om je heen ziet. Het ligt ook echt in een dal. Heel gaaf!! De wandeling naar het meer was super goed te doen en we hebben onderweg genoten van de omgeving, de paarden die we zagen en het riviertje met helder water en vissen die tegen de stroming zwommen (geen idee wat voor vissen het zijn en Claudia wist het ook niet :)).

Op de terugweg begon het echt goed door te regenen, dus haalden we de Mack-in-a-sac tevoorschijn gehaald en even later liepen 2 neon vlekken over het wandelpad. We waren niet te missen whahahahahahahaha De een met een bochel op haar rug…..hihihihihihi

Bij een restaurant hebben we een heerlijke kop koffie met apfelstrudel besteld en lekker opgepeuzeld. Yammmmm, dat zullen we straks weer moeten missen!

Daarna ving de terugweg naar de bewoonde wereld weer aan en reden we richting Alpendorf. Daar aangekomen hebben we de koffers verder ingepakt. Wat trekken we vanavond aan en wat morgen? Wat kan nu al in de koffer en wat kan morgenochtend ingepakt worden enz enz.

Daarna naar Claudia voor de schnapps en het afrekenen. Dat duurde natuurlijk ook weer even, want er moest bijgekletst worden en volop gelachen. De kamer staat weer gereserveerd voor volgend jaar januari. Nu maar hopen dat de pandemie zich gedeisd houdt….keep our fingers crossed!

We hadden nog net even tijd om te douchen en snel weer naar Sankt Johann om bij Stöcklwirtl te eten.  Helaas Helmut niet gezien, maar wel weer overheerlijk gegeten. Nu met een volle buik gaan slapen en maar zien hoe laat we morgen wakker worden en dan begint de terugreis naar NL.

Welterusten en morgen gezond weer op!