Dag 4 – van Andernach via Rudesheim naar Mainz

Gisteravond ben ik nog naar de bingo geweest. Jacq had het bingo bordje van pa onder haar hoede genomen....hij kon de getallen niet snel genoeg vinden :) De beer (voor Bentley) en de kapiteinspet (voor Dylano) gingen aan de neus van ma voorbij. De laatste ronde was een verhaalronde met getallen. Vooral de namen van de beesten in het verhaal (kneukeltje de eekhoorn, mormel de mol en de neef van Eekhoorn...eikeltje) werkte op de lachspieren van alle bingogangers. Het verhaal was hilarisch whahahahahaha We hadden weer geen prijs, dus dan maar kijken of we prijs hadden met de loten. Pa en ma hadden er beiden 1. Pa kreeg een Statendam pet (kwam goed uit want hij was overdag zijn grijze pet kwijtgeraakt....) en ma kreeg een keukenweegschaal (die ze niet wilde hebben, toen het werd opgenoemd) hihihihihihi

Na een korte nacht stonden we om 7 uur weer onder de douche en gingen we naar Jacq alvast naar pa en ma. Die waren bijna klaar en daarna zijn we gaan ontbijten. Na het ontbijt zijn we op het zonnedek gaan zitten. Het was een bewolkte dag, maar met jas aan en onder de afkapping was het goed te doen. We wilden pole position zitten voor het geval we de Lorelei zouden passeren. We hadden al gehoord dat dit gedeelte van de reis, het meest mooie deel zou zijn. En dat was ook zo. Heel wat kastelen (o.a. Maus kasteel – Kasteel Katzen von Ellebogen) kregen we te zien en ook het landschap was schitterend. De Lorelei was een ‘ klein’  beeld en niet spectaculair, maar het gaat om het verhaal eromheen. Dit gedeelte van de Rijn is het diepste, gevaarlijkste en smalste deel. Al met al hebben we genoten van dit gedeelte van de Rijn, maar moesten we onszelf alweer aan tafel gaan zetten voor de lunch. Na de lunch zouden we een ritje met een treintje maken en de toer afsluiten met een bezoek aan het Siefried Musikkabinetten museum. Ma bleef achter op de boot omdat we vanuit Rudesheim terug moesten lopen naar de boot en dat zag zij niet zitten. Met pa ging het beter dan gisteravond en dus ging hij mee met de excursie.

Pa hebben we naast 2 andere dames gezet en wij zaten achter hem in het treintje. Handjes thuishouden zeiden wij en de dames en pa lagen in een deuk :) De rit ging door de wijnvelden van Rudesheim en ondertussen werden we geïnformeerd over de omgeving en de bezienswaardigheden. Asbach Uralt komt uit Rudesheim.....weer wat geleerd. De rit eindigde bij het Museum. Daar werden we in groepen verdeelt en kregen we van een NL talig gids uitleg over de verschillende musik’dozen’. In de 1e zaal was het al raak....de gids zette een Amerikaanse muziekdoos aan.....Charleston muziek en pa begon spontaan te dansen....alsof er een knop werd omgezet....leek wel een dansende marionet whahahahaha iedereen vond het charmant en moedigde hem aan. De zalen daarna vond hij alles machtig interessant. Wij trouwens ook. WAT een verscheidenheid aan megagrote ‘dozen’ en kleine muziekdozen......In de 1 na laatste zaal stond een piano die werd aangestuurd door een muziekboek. Klassieke muziek...in 1e instantie vond pa het interessant, maar toen de muziek aanhield zei hij tegen Jacq...wat een kattengejank en aria van de bedroefde hond...een mevrouw die in de buurt stond vond het niet leuk...keek verongelijkt, maar Jacq stond te hikken van het lachen. Ik hoorde het niet, maar werd later ingelicht...Jacq had pa in de gaten gehouden, want we weten dat hij nergens met zijn jamvingers vanaf kan blijven....hij hield zijn handjes in zijn zakken, dus het ging  goed.

Na afloop moesten we teruglopen, maar hebben we eerst nog even een terrasje gepakt om een lekker lokaal wit wijntje te drinken en pa een lekker lokaal biertje. We moesten om 17.30 uur weer bij de boot zijn, dus nadat de drankjes op waren, zijn we vertrokken richting boot. Ma had de hele middag zich vermaakt met het kijken naar de mensen op de kade en puzzelen. Lekker tot rust gekomen dus. Omdat we alweer om half 7 moesten eten, hebben Jacq en ik ons omgekleed en toen we bovenkwamen moesten we meteen aan tafel. Het diner en de avond staat in het teken van Indonesië. Het horeca personeel is daarvan afkomstig, dus Indonesisch (Javaans eten) en straks krijgen we 4 dansen te zien. Het horeca personeel was gekleed in lokale kledij. Een kebaja voor de dames en een Oedeng voor de mannen (batik). Het zag er allemaal kleurrijk en gezellig uit en het eten was overheerlijk!!! Nu snel even de blog bijwerken, foto’s inladen en dan hop hop naar de salon voor de Indonesische dansen. Ben zeer benieuwd!!

Vandaag was weer een topdag qua weer. Heerlijke temperatuur met af en toe een zonnetje en droog!!