2020 Oostenrijk - dag 6

Vandaag is de eerste dag dat het minder weer is in Oostenrijk. Het was al voorspeld, dus we hadden al een dag ingepland met binnen activiteiten. We waren dus niet de enige die dat bedacht hadden 😊

Na een uitgebreid ontbijt gingen we bepakt met onze regenjassen op pad naar het stadje Werfen. Bij het uitrijden van Sankt Johann heeft Paul nog even getankt bij de Jet….getankt onder de EURO per liter!!! HEEL BIJZONDER!!!

Voordat we vertrokken hadden we nog even met Claudia gesproken. Die waarschuwde nog voor de 800 treden in de grot….800 omhoog en 800 omlaag zei ze nog. Dacht dat, dat alles was…

Ook wist ze te vertellen dat het kasteel dat we altijd zien als we vanaf Duitsland naar Sankt Johann rijden in exact hetzelfde stadje Werfen ligt – Burg Hohenwerfen.

Het was een en al droevenis onderweg…wat een regen en wat een bewolking….maar ook dat hoort bij een niet zon zekere vakantie. Eenmaal aangekomen bij de ijsgrot…waren we niet de enige….we hebben toen maar online een boeking gemaakt voor 14.20 uur en zijn toen naar kasteel Hohenwerfen gereden.

Bij Hohenwerfen gingen we met een liftje omhoog naar het kasteel en omdat we te vroeg waren voor de rondleiding, wilden we alvast wat rondkijken in het kasteel. Op de trap ging het mis…..natte schoenen, natte traptreden, uitgesleten traptreden en in het midden lopen….HET scenario voor een valpartij! En dat deed Paul dus ook…hij gleed uit met zijn schoenen op de treden en kletterde achterover op de stenen treden, kwam omhoog en gleed een paar treden later om daar weer keihard op terecht te komen! Ik zag het gebeuren, want wilde net zeggen….hou je vast aan de reling, maar was te laat. Heb Paul laten zitten en eerst op adem laten komen. Eerst tot rust komen en dan checken hoe hij eraan toe is. Zag niet wazig, had geen hoofdpijn, geen pijn in zijn benen, gewoon gevoel in zijn benen enz. Even alle opties uitsluiten en na verloop van 15 minuten langzaam opgestaan. En dat ging gelukkig goed!!! Meerdere mensen hadden het ook zien gebeuren en vroegen of ze konden helpen, maar het ging wel goed. Eerst bijkomen en dan langzaamaan weer bewegen. Daarna zijn we rustig aan naar de rij voor de rondleiding gaan lopen, ik ben in de rij gaan staan…in de zeikregen…handig joh die Mac in a Sack…..ideaal!!! Na ruim een half uur in de regen te hebben gestaan, konden we mee met een gids. Het kasteel is heel wat keren afgebroken, afgebrand en bezet geweest door verschillende partijen. Het heeft gefungeerd als gevangenis inclusief martelkamer, wapendepot, hoofdkwartier enz. Er is ook een valkenier, maar de shows worden 2x daags gegeven en de 1e hadden we gemist en bij de 2e moesten we bij de ijsgrot zijn, dus die hebben we gemist. Helaas konden we geen mooie omgevingsfoto’s maken vanwege de mist en de regen, maar weer mooie ouwe meuk gezien (zoals sommigen dat kunnen zeggen 😊)

Na de rondleiding zijn we naar Eisreisenwelt gereden. We zijn zoveel mogelijk naar P1 gereden…waarom lopen als je rijden kunt en ingecheckt. Toen nog even een bordje met knakworst en sappie gedaan en hop door naar de ijsgrot. Op de kaart hadden we al gezien dat je eerst 20 minuten moest lopen, dan 3,5 minuut met de gondel en dan nog 20 minuten lopen tot aan de grot. MIJN GOD…..dat was even afzien….geen idee hoe hoog het stijgingspercentage was, maar moest hard werken aan de conditie! Had na de 1e wandeling al een lekke koppakking en straaltjes over mijn rug en niet van de regen, want het was gestopt met regenen. Toen de gondel in…lekker steil ook en nog een OEH momentje toen de gondel ging schommelen…..1x raden wie OEH zei….

Na de gondel ging het weer steil omhoog en konden de beenspieren weer getraind worden. Als je dacht….ik ben er nu wel, dan ging het nog even steiler omhoog….MAAR we hebben het gehaald en hoefden ook niet zo lang te wachten voor de rondleiding.

We kregen een lamp die gevuld is met carbid en gingen we de deur door, nadat we waren gewaarschuwd dat het vlammetje uit zou kunnen gaan, maar geen nood….die kon weer worden aangemaakt zodra we door de deur zouden zijn. De deur ging open en…..een wind….poehe….blijkt de luchtverplaatsing te zijn tussen koude en warme lucht…interessant. Daarna het vlammetje weer aangemaakt en gingen we op pad….de treden op….super hoge grotten en hoge ijswallen. De trap ging hoger en hoger en de grot bleef hoger en hoger en ja hoor daar ging ik….licht in mijn hoofd en de angst sloeg toe. Paul is verder gegaan en ik ben met een andere groep mee omlaag gegaan. Waardeloos, maar het is niet anders!!! Baalde wel!!! Dus de foto’s die jullie zien, zijn de foto’s die Paul gemaakt heeft.

Ik heb zeker 30 minuten gewacht totdat hij terug kwam van de rondleiding. Het was super gaaf zei hij en onwijs indrukwekkend!! Van de 42 km lange grottenstelsel, heeft hij 1 km gezien.

Gelukkig ging de terugweg naar de auto sneller….althans het leek sneller….en zijn we op de terugweg heerlijk wezen eten bij Oberforsthof….een restaurant waar we tijdens de wintersport ook nog wel eens gaan eten. Kortom was een dagje met een hoog workout gehalte en nu maar hopen dat Paul morgen niet te veel last heeft van zijn rug……wordt vervolgd!!!